Τα Θαυμάσια της Δημιουργίας
Η ΑΛΛΗ ΟΨΗ ΤΩΝ ΜΗΝΥΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Κυτταρική Διαφοροποίηση
Βλαστοκύτταρα που "Αυξάνονται και πληθύνονται"
Εκείνες οι πρώτες ώρες της ζωής μας, αμέσως μετά τη σύλληψη, τότε που φαινόμασταν ακόμα σαν μια μάζα κυττάρων, χαρακτηρίζονται από τον πολλαπλασιασμό και την διαφοροποίηση. Το θαύμα της κύησης, τα στάδια από την σύλληψη μέχρι την γέννηση, περιγράφεται και αναλύεται εδώ και πολλά χρόνια. Αν όμως σκεφτούμε βαθύτερα, εύλογα θα αναρωτηθούμε, ποιος καθορίζει την πρόοδο της θαυμαστής ανάπτυξής μας;
Η ζωή αρχίζει από το ζυγωτό, το γονιμοποιημένο ωάριο, που είναι το πρώτο κύτταρο του οργανισμού μας. Αυτό, με την διαδικασία της μίτωσης, θα διαιρεθεί σε δύο ίδια κύτταρα. Την ίδια διαδικασία ακολουθεί συνεχώς κάθε κύτταρο.
Ο πολλαπλασιασμός έχει ξεκινήσει και σε 3-4 μέρες η μικρή μας μάζα
αρχίζει να σχηματίζεται. Το έμβρυο σταδιακά παίρνει, κυριολεκτικά, σάρκα και
οστά προερχόμενα από αυτά τα λίγα πρώτα κύτταρα. Ας δούμε κάποιες ακόμα
λεπτομέρειες.
Την ρύθμιση του πολλαπλασιασμού των πρώτων ή αρχέγονων κυττάρων ή βλαστοκυττάρων, αναλαμβάνουν κάποιοι παράγοντες του περιβάλλοντος της μήτρας. Εξωτερικές ουσίες (ή σήματα) αλληλεπιδρούν με το εσωτερικό των κυττάρων που θα πολλαπλασιαστούν. Τα εξωτερικά σήματα μοιάζουν με μικρές αλυσίδες (πρωτεΐνες) ή με μόρια συγκεκριμένου σχήματος (υποδοχείς). Αυτά συνεργάζονται και τοποθετούν κατάλληλα τα κύτταρα. Ουσιαστικά, η τελική θέση των κυττάρων στον χώρο αποτελεί το «σύνθημα» για την ενεργοποίηση του πολλαπλασιασμού τους. Χωρίς αμφιβολία, στον παραπάνω μηχανισμό δεν χωράει η τύχη.
Όταν συμπληρωθεί ο απαραίτητος αριθμός βλαστοκυττάρων, τότε στο παιχνίδι της δημιουργίας προστίθεται η διαφοροποίηση. Αρχίζει η «ανάθεση ρόλων». Κάθε κύτταρο (μονάδα) αναλαμβάνει τον σχηματισμό ενός διαφορετικού ιστού του σώματός μας. Μια μικρή μονάδα θα σχηματίσει τα πνευμόνια μας, μια άλλη τον σκελετό μας, τα εσωτερικά μας όργανα, το δέρμα, το αίμα, τους αδένες και όλα τα συστήματα του οργανισμού μας. Η ανάλυση του μηχανισμού της κυτταρικής διαφοροποίησης μας οδηγεί στο άγνωστο…ή μήπως όχι;
Έρευνες αναφέρουν πως τα αρχέγονα κύτταρα δεσμεύονται μεταξύ τους με αυστηρά συγκεκριμένο τρόπο και σταδιακά οι κυτταρικοί απόγονοι καταλήγουν σε έναν μόνο τύπο κυττάρων, που είναι αδύνατον να αλλάξει (πχ κύτταρα μυϊκού ιστού). Οι επιστήμονες, αναδεικνύουν κάποια εξωτερικά μόρια που συμμετέχουν στον μηχανισμό αυτό. Παρ’ όλα αυτά, δηλώνουν ότι, οι παράγοντες που συντονίζουν τον πολλαπλασιασμό των κυττάρων και καθορίζουν την μοίρα τους δεν έχουν κατανοηθεί πλήρως.
Φαίνεται, δηλαδή, πως αυτή η μικρή αλλά τόσο σημαντική λειτουργία των πρώτων ωρών μας ως άνθρωποι ξεφεύγει των ορίων και δυνατοτήτων της επιστήμης. Ο «παράγοντας» που ελέγχει και ρυθμίζει με αυτό τον εντυπωσιακό και ακατανόητο τρόπο είναι ο θαυμαστός Πλάστης μας. Η εικόνα ενός Θεού σχεδιαστή, που με έναν λόγο του προστάζει την δημιουργία, την δική μου και δική σου δημιουργία, είναι έντονη και πολύ αληθινή.
” Θα σε υμνώ, επειδή πλάστηκα με φοβερό και θαυμάσιο τρόπο· τα έργα σου είναι θαυμάσια· και η ψυχή μου το γνωρίζει αυτό πολύ καλά.”
Ψαλμος 139:14
Νευροπλαστικότητα
Μια εγκεφαλική λειτουργία - άπειρη σοφία...
Ο εγκέφαλος είναι το πιο προηγμένο όργανο του σώματός μας. Η μοναδικότητά του στον καθέναν από εμάς και η πολυπλοκότητα των μηχανισμών του αποτελεί πρόκληση για τους σύγχρονους ερευνητές. Παρ’ όλο που οι επιστήμονες έχουν ανακαλύψει πολλά για την ανατομία του, και έχουν πλησιάσει στην εξήγηση πολλών λειτουργιών του, θα αναφερθούμε σε μια από αυτές παρακάτω, συνεχίζει να παραμένει άγνωστος. Αυτά που ξέρουμε για αυτόν είναι πολύ λίγα σε σχέση με αυτά που αγνοούμε. Ίσως, επειδή, και εμείς οι ίδιοι δεν διαθέτουμε κάτι ευφυέστερο από αυτόν. Ας ρίξουμε, όμως πρώτα, μια ματιά στην οργάνωσή του.
Το νευρικό σύστημα αποτελείται από 10.000 εκατομμύρια νευρικά κύτταρα (νευρώνες). Κάποιοι νευρώνες ξεπερνούν σε μήκος το 1 μέτρο, ενώ καθένας από αυτούς μπορεί να σχηματίζει ένωση (σύναψη) με πολλά άλλα νευρικά κύτταρα. Συνολικά, ο αριθμός των συνάψεων μεταξύ των νευρικών κυττάρων του εγκεφάλου είναι 10 τετράκις εκατομμύρια (10.000.000.000.000.000). Κάθε πληροφορία μεταδίδεται από τον ένα νευρώνα στον επόμενο με την μορφή ηλεκτρικού σήματος, το οποίο τελικά θα δώσει το επιθυμητό αποτέλεσμα της κίνησης, της σκέψης, του συναισθήματος. Ολόκληρος ο εγκέφαλος, όταν λειτουργεί φυσιολογικά, είναι ένας χορός διακίνησης πληροφοριών. Συντονίζει πληροφορίες 20 εκατομμυρίων δισεκατομμυρίων bits το δευτερόλεπτο!
Αν και η παραπάνω περιγραφή είναι περιορισμένη, αρκεί για να μας αφήσει άφωνους μπροστά στο ασύλληπτα περίπλοκο και θαυμάσιο έργο του Δημιουργού μας, ο οποίος όμως δεν σταματάει εκεί. Λίγοι γνωρίζουν την Νευροπλαστικότητα, μία από τις πολλές ιδιότητες του εγκεφάλου – και ίσως η μεγαλύτερη ανακάλυψη στην ανθρώπινη κατανόηση του εγκεφάλου τα τελευταία 400 χρόνια.
Από την σύλληψη μέχρι την γέννηση και την ηλικία των τριών ετών ο εγκέφαλος του ανθρώπου αναπτύσσεται με ραγδαίους ρυθμούς. Τι συμβαίνει από εκεί και ύστερα;
Στο παρελθόν, οι επιστήμονες υποστήριζαν πως ο εγκέφαλος μπορεί να μετασχηματίζεται μέχρι την παιδική ηλικία. Αυτό το τοπίο άλλαξε ριζικά με την πρόσφατη ανακάλυψη του όρου της νευροπλαστικότητας. Η πλαστικότητα του εγκεφάλου είναι η ικανότητα του νευρικού συστήματος να αλλάζει την δομή και λειτουργία του καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής μας, ως απάντηση σε αλλαγές του περιβάλλοντος. Επιτρέπει, δηλαδή, στους νευρώνες συνεχώς να αναγεννιόνται ή να καταστρέφονται, να ενισχύουν ή να εξασθενίζουν συνάψεις. Μπορεί να συμβεί ως αποτέλεσμα της μάθησης μιας πληροφορίας ή δεξιοτεχνίας, της εμπειρίας, της μνήμης ή της εμφάνισης μιας βλάβης στον εγκέφαλο.
Διαδοχικές φάσεις νευρώνων στην λειτουργία της Νευροπλαστικότητας
Έχει φανεί ότι εάν κάποιος χάσει την όρασή του, τότε ενισχύεται η ακοή και η αφή του. Ακόμα, έχουν υπάρξει άτομα στα οποία, ενώ υπήρχε βλάβη σε περιοχή του εγκεφάλου υπεύθυνη για κάποια αίσθησή τους (π.χ. όραση), αυτή η αίσθηση δεν χανόταν, επειδή άλλες περιοχές αναλάμβαναν τον έλεγχό της και «κάλυπταν» το κενό. Όλα είναι παραδείγματα της νευροπλαστικότητας.
Στο παραπάνω χαρακτηριστικό στηρίζονται, αντίστοιχα, οι επιστήμονες υγείας για την αποκατάσταση ασθενών με νευρολογικές παθήσεις. Ορισμένες είναι το αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο, η σκλήρυνση κατά πλάκας, η νόσος Πάρκινσον και Αλτσχάιμερ κ.α., για τις οποίες αναπτύσσονται συνεχώς μέθοδοι αποκατάστασης με κοινή βάση και αρχή το εντυπωσιακό χαρακτηριστικό, την πλαστικότητα του εγκεφάλου.
Είναι αλήθεια πως οι περισσότερες από αυτές τις προσαρμογές του εγκεφάλου ξεπερνούν τα όρια της δικής μας σκέψης και αντίληψης. Η απεραντοσύνη αυτού του οργάνου, αποκαλύπτει μέρος της απεραντοσύνης του σχεδιαστή του. Σε κάθε μας κίνηση, σκέψη και συναίσθημα φανερώνεται ο άπειρος Δημιουργός μας. Δεν κρύβει το πρόσωπό Του, αλλά μπορούμε να Τον δούμε μέσα στο σώμα μας, όπως και μέσα από κάθε θαυμαστή δημιουργία Του.
Βιοφωταύγεια στο νερό
Τα κύματα που φωτοβολούν
Μπορεί να μην έχουμε ακούσει για το χαρακτηριστικό της βιοφωταύγειας που φέρουν κάποιοι οργανισμοί, αλλά σίγουρα έχουμε ακούσει για τις πυγολαμπίδες. Όποιος έχει δει πυγολαμπίδα να φωτοβολεί, έχει δει ακριβώς αυτό το χαρακτηριστικό.
Ενώ υπάρχουν αρκετά παραδείγματα τέτοιων οργανισμών στη στεριά, εντόμων σκουληκιών και μυκήτων, η μεγαλύτερη διάδοση αυτού του φαινομένου παρατηρείται στην θάλασσα. Μικροοργανισμοί, αλλά και καρκινοειδή, μέδουσες, κεφαλόποδα, και άλλα μαλάκια, καθώς και ψάρια της βαθιάς θάλασσας διαθέτουν την ιδιότητα αυτή ενώ συναγωνίζονται σε πρωτοτυπία σχεδιασμού, τόσο ως αισθητική αλλά και ως χρήσης της ιδιότητας αυτής. Δημιουργείται έτσι ένα πολύ εντυπωσιακό αποτέλεσμα μιας ποικιλίας χρωματιστών φωτοεκπομπών μέσα στα σκοτεινά νερά.
Τα κύματα που φωτοβολούν τώρα, είναι άλλη μια περίπτωση βιοφωταύγειας. Βλέπετε ο Δημιουργός, δεν σταματάει τη φαντασία Του και στόλισε με αυτό τον τρόπο, για κάποιες περιόδους του χρόνου, συγκεκριμένες ακτές. Σε αυτή την περίπτωση το φως εκπέμπεται μόνο όταν το νερό ταραχτεί με οποιονδήποτε τρόπο. Έτσι καθώς σκάει το κύμα στην ακτή, η παραλία σε όλο της το μήκος φωτοβολεί επίσης.
Το φαινόμενο οφείλεται σε φυτοπλαγκτόν που φωτοβολεί, το Lingulodinium polyedra. Είναι μια μορφή κόκκινης άλγης που παρουσιάζεται στις ακτές της Νότιας Καλιφόρνιας, των Μαλδιβών, της Ταϊλάνδης του Βιετνάμ και της Αυστραλίας, κατά τους ζεστούς μήνες, και εφόσον υπάρχουν ευνοϊκές συνθήκες για την ανάπτυξή της.
Το φως που παράγεται είναι ένα μπλε ψυχρό ηλεκτρικό φως όπως του λαμπτήρα νέον, και προέρχεται από την χημική αντίδραση του ενζύμου λουσιφεράση στην χημική ουσία λουσιφερίνη, που παράγεται από το ίδιο το φυτοπλαγκτόν.
Καθώς ο μικροοργανισμός αυτός χτυπιέται ενεργοποιείται η χημική αντίδρασης λουσιφεράσης και λουσιφερίνης και η άλγη που στο φως της ημέρας φαίνεται να κοκκινίζει τα νερά, το βράδυ στολίζει τις ακτές φωτοβολώντας με αυτό το υπέροχο γαλάζιο φως.
Αλήθεια είναι να θαυμάζει κανείς με αυτή την διάθεση του Δημιουργού μας, να θέλει να ομορφύνει την ζωή μας. Να σχεδιάζει κάτι τόσο ξεχωριστό για να μας ξαφνιάσει, και να μας δώσει ποικιλία σε αυτό που βλέπουμε. Είναι μια διάθεση που υπάρχει σε πολλά πεδία της δημιουργίας και επαναλαμβάνεται και εδώ.
ΣΚΑΝΑΡΙΣΕ ΕΔΩ
Γραφτείτε στην λίστα παραληπτών για να ενημερώνεστε για τα νέα και τις δράσεις μας
- Ελεύθερη Ευαγγελική Εκκλησία Χαϊδαρίου